سوسن حاجی پور همونیه که چند وقت پیش ویدیو
مسخره کردن حرف زدنش با مربی اش همه جا را پر کرده بود. خیلی دوست داشتم برنده بشه
و مدال بگیره ولی نشد. مبارزه اش خوب بود، شانس برنده شدن هم داشت ولی نشد دیگه.
البته اونی هم که مقابلش مبارزه کرد تا نزدیک های مدال رفت. به هر حال دستشان
درد نکند یک مربی برایش گرفتند، مترجم دیگه واقعا خیلی ضروری نبود.یک چیز دیگه هم اینکه اگر دیده باشید
تکواندو کارها بعد مبارزه اولین کاری که می کنند کلاهشون را بر می دارند تا سرشون
یک هوایی بخوره و نفس شان جا بیاد. کلاه و هوگو را بگونه ای طراحی می کنند که
حداقل زحمت را برای ورزشکار ایجاد کند. در وقت استراحت هم کمک مربی تلاش می کند که
بدن ورزشکار را خنک کند. ولی من فکر نمی کنم یک روسری ناقابل که کل سر این بنده
خدا را پوشانده مشکلی ایجاد می کند. احتمالا دانشمندان هسته ای ما با کمک دانشمندان
هسته ای روسیه و چین و کره شمالی این روسری را به کمک تکنولوژی هسته ای طوری طراحی
کرده اند که تاثیر خنک کننده هم داشته باشد. مهم این است که آخرت این بنده خدا حفظ
شد. مدال که ارزشی ندارد.
کرمکی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظر بدهید