۱۳۹۱ اسفند ۱۹, شنبه

گوساله های سال 57

 
مردم ایران در سال 57 در مقایسه با مردم امروز مشتی گوساله بیش نبودند. همبستگی ملی اصلا وجود نداشت. کارمندان بیشعور شرکت نفت، خودسرانه برای خواسته های شخصی خودشان تولید نفت را متوقف کردند و مردم در سرما باقی ماندند. اما امروز می بینیم که مردم چنان همبستگی و فهم شعور بالایی دارند که وقتی عده ای نابخرد اعلام جنبش نان می کنند، بیشتر مردم به سرعت می روند نان می خرند و نان ها را در خانه انبار می کنند که مبادا به نانوایی ها ضرری برسد.
در آن زمان بیشتر مردم بی سواد بودند و شناختی از سیاست و آزادی و انسانیت نداشتند. اما در این سی سال گذشته چنان سطح دانش مردم به کمک مطالعات روزمره و آموزش های گسترده در رادیو و تلویزیون و روزنامه ها بالا رفته است که گویی تنها یک تلنگر کوچک نیاز دارند که به جمع کشورهای اسکاندیناوی در زمینه رفاه بپیوندند.
در آن روزگار گروه های سیاسی درک صحیحی از هماهنگی نداشتند و به راحتی توسط یک آخوند گول خوردند و حکومت را به گند کشیدند. اما امروزه گروه های سیاسی چنان هماهنگی با هم دارند که در اولین فرصت می توانند یک رفراندوم هماهنگ بین مردم برگزار کنند و بر اساس نتایج آن ساختار حکومت را شکل دهند و دست در دست یکدیگر کشور را آباد کنند.
در آن زمان مردم برای مسائل کوچکی همچون وطن حاضر بودند با دست خالی به مبارزه با تانک و توپ بروند اما امروز می بینیم که با توجه به افزایش شناخت آنها از مسائل اساسی انسانی، به خاطر مصلحت ایران، کشورهای اجنبی را دعوت به حمله به ایران می کنند.
در آن زمان عکس یک آدم را در ماه می دیدند و فکر می کردند که خداوند و عوامل ماورایی عکس او را در ماه حک کرده اند. اما امروزه به کمک تکنولوژی می توانند بفهمند که حک شدن آرم پپسی بر روی ماه به کمک عوامل انسانی انجام شده است و کاری به خدا و پیغمبر ندارد.
البته ناگفته نماند که مردم آن زمان کمی فهم و شعور هم داشتند مثلا می فهمیدند که ثابت ماندن قیمت ها و تورم پایین به ضرر مردم است ولی باز هم قابل مقایسه با مردم امروز نیستند که از تورم بالای 300 درصد لذت می برند و هر روز شاهد افزایش ارزش دارایی هایشان هستند.
کرمکی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نظر بدهید